Madera – Hawaje Europy

Rok temu o tej porze wra­ca­łam z Madery. Zde­cy­do­wa­łam się tam lecieć ze względu na ładną pogodę. O tej porze roku jest tam około 20 stopni Cel­sju­sza. Nie jest to może skwar, który pozwa­lałby na wyle­gi­wa­niu się w słońcu. Nie o to mi jed­nak cho­dziło. Chcia­łam przede wszyst­kim odpo­cząć. I do tego Madera nadaje się naj­le­piej. Do odpo­czynku, ale tego aktyw­nego.

Wyjazd orga­ni­zo­wa­łam z kole­żanką – na wła­sną rękę. Zatrzy­ma­ły­śmy się w przy­jem­nym hostelu w Fun­chal, sto­licy Madery.

Co robić na Made­rze?

Naj­le­piej wyje­chać poza Fun­chal i zna­leźć prze­wod­nika, który pokaże nam wyspę (poza Fun­chal jest taniej). Można też wyna­jąć auto, ale drogi na Made­rze są nie­bez­pieczne. Pełne zakrę­tów, wąskie i nad prze­pa­ścią. Teren jest górzy­sty. Dla­tego jeśli jeste­ście począt­ku­ją­cymi kie­row­cami, to lepiej podró­żo­wać z prze­wod­ni­kiem. Takie objaz­dowe wycieczki nie są dro­gie, a może­cie zoba­czyć inne miej­sco­wo­ści:

Câmara de Lobos, gdzie prze­by­wał sam Win­ston Chur­chill,

Porto Moniz – skalne baseny Pisci­nas Natu­rais (nie­sa­mo­wite miej­sce)

São Vicente – uro­kliwa wio­ska

San­tana – typowe por­tu­gal­skie domy

Jeśli będzie­cie mieć dość miast, może­cie wybrać się na lewady. Lewady, to kanały, które służą do trans­por­to­wa­nia wody desz­czo­wej z pół­nocy na połu­dnie wyspy. Jest wiele szla­ków, które podą­żają wzdłuż lewad. Jedne są łatwe, inne bar­dziej wyma­ga­jące. Można się wybrać samemu lub wyku­pić wycieczkę z prze­wod­ni­kiem. Lewady to syno­nim cudow­nych wido­ków i ciszy. Cza­sami ma się wra­że­nie, że jest się w dżun­gli.

Jeśli lubi­cie leżeć na plaży, to jest to jedyny minus Madery. W oko­licy Fun­chal są plaże kamie­ni­ste i nie jest ich wiele. Jeśli poje­dzie­cie do hotelu, to lepiej wyle­gi­wać się na słońcu przed base­nem. Jeśli wybie­rze­cie hostel, w któ­rym nie ma takich luk­su­sów, to może­cie zna­leźć basen, z dostę­pem do oce­anu za nie­wielką opłatą.

Co jeść i pić

Zde­cy­do­wa­nie moja ulu­biona część! Madera pod wzglę­dem wido­ków i owo­ców przy­po­mina mi Hawaje. Mara­kuja, banan (rów­nież o smaku jabłek!), dużo bana­nów! Mango tak soczy­ste, że sok ścieka po bro­dzie i łok­ciach. Ponadto, owoce morza i ryby. Po pro­stu raj. Przy wybrze­żach Madery żyje ryba Espada, którą może­cie zjeść jesz­cze tylko w Japo­nii. Podaje się ją oczy­wi­ście z bana­nami. Świeże, smaczne, a w dodatku zdrowe. To co lubię najbar­dziej.

Jeśli cho­dzi o trunki Madery, to grze­chem byłoby nie wspo­mnieć o pon­chy – orzeź­wia­jące cudo! Jest to Agu­ar­diente (pewien rodzaj alko­holu, dość mocny) wymie­szany z mio­dem, cukrem i sokiem z cytryny (są też inne wer­sje pon­chy np. man­da­ryn­kowa, ale cytry­nowa jest tą najbar­dziej typową).

Warto spró­bo­wać Nikity. Jest to drink na bazie piwa, lodów wani­lio­wych i ana­nasa. Dość dziwne połą­cze­nie, ale cał­kiem smaczne.

Madera sły­nie głów­nie z wina. Mnie nie sma­ko­wało, aż tak bar­dzo, ponie­waż przy­po­mina mi bar­dziej nalewkę niż wino. Jest dość słod­kie i cięż­kie.

Madera to takie Hawaje Europy, tylko jest znacz­nie mniej ludzi. Nie ma tłoku, cza­sami jest wręcz zbyt kame­ral­nie. Jeśli lubi­cie takie miej­sca, gdzie czas się zatrzy­mał, to Madera będzie Waszym uko­je­niem dusz.

Zapraszam do obejrzenia zdjęć z Madery.